Οι στρατιώτες άρχισαν να γελούν με τις ουλές του κοριτσιού μέχρι που έφτασε ο στρατηγός και τους είπε την τρομερή αλήθεια.

Οι στρατιώτες άρχισαν να γελούν με τις ουλές του κοριτσιού μέχρι που ήρθε ο στρατηγός και τους είπε την τρομερή αλήθεια 😱😱

Στη στρατιωτική μονάδα, όπου μέχρι πρόσφατα υπηρετούσαν μόνο άνδρες, η εμφάνιση του κοριτσιού προκάλεσε θύελλα συναισθημάτων. Στην αρχή, υπήρχε περιφρόνηση. Οι στρατιώτες ψιθύριζαν πράγματα όπως «το ασθενές φύλο», «δεν είναι κατάλληλη για τον στρατό» και «δεν θα αντέξει πολύ εδώ». Σταδιακά, εξελίχθηκε σε ανοιχτό χλευασμό: μερικές φορές δεν την άφηναν να κάνει επίπονες ασκήσεις, μερικές φορές αστειεύονταν ότι απλώς «έρχονταν τσάι».

Κάθε μέρα γινόταν μια πρόκληση. Οι στρατιώτες την κορόιδευαν συνεχώς. «Πάρε μια στολή ένα νούμερο μικρότερη – ίσως είσαι πιο γρήγορη», αστειεύτηκαν κάποιοι. Άλλοι της έκαναν σαρκαστικά σχόλια όταν πήγε στην εκπαίδευση μαζί τους: «Πρόσεχε, μην πέσεις, αλλιώς θα σπάσεις άλλο ένα καρφί».

Και τότε μια μέρα, καθώς το κορίτσι άλλαζε στα αποδυτήρια, οι σύντροφοί της παρατήρησαν βαθιές ουλές στην πλάτη της. Ακολούθησαν αμέσως γέλια.

«Κοίτα», είπε ένας, «πρέπει να είχε ένα κακό ραντεβού».

«Ή μήπως συνάντησε έναν τρίφτη τυριού», πρόσθεσε ένας άλλος.

Το κορίτσι κάθισε ήσυχα στο πάτωμα, ανίκανο να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Αλλά ούτε ο πόνος τις σταμάτησε. Εκείνη τη στιγμή, η πόρτα άνοιξε και ένας στρατηγός μπήκε στο δωμάτιο. Είδε το κορίτσι να κάθεται με το κεφάλι σκυμμένο, περιτριγυρισμένο από γέλια.

«Καταλαβαίνεις καν με ποιον γελάς;» ακούστηκε η φωνή του στρατηγού στα αποδυτήρια.

Οι στρατιώτες σταμάτησαν αμέσως, μη τολμώντας να σηκώσουν το βλέμμα τους. Και τότε ο στρατηγός είπε την τρομερή αλήθεια για το κορίτσι. 😱😱 Συνέχεια στο πρώτο σχόλιο 👇👇

«Έχετε έναν από τους καλύτερους αξιωματικούς πληροφοριών στη χώρα μας να στέκεται μπροστά σας», είπε σταθερά ο στρατηγός. «Υπηρέτησε όταν ήσουν ακόμα στο νηπιαγωγείο. Αυτές οι ουλές είναι αποτέλεσμα μιας πολεμικής αποστολής. Όλος ο λόχος της έπεσε σε ενέδρα και είναι ζωντανοί μόνο επειδή έσωσε τους τραυματισμένους συντρόφους της. Τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά δεν υποχώρησε».

Σιωπή έπεσε στο δωμάτιο. Τα χαμόγελα εξαφανίστηκαν και η ντροπή απλώθηκε στα πρόσωπά τους.

«Αντί να την ευχαριστείτε για την υπηρεσία της, γελάτε με τις ουλές της», τους κοίταξε ο στρατηγός με ψυχρή αυστηρότητα.

«Ντροπή σε τέτοιους άντρες».

«Γιατί… γιατί δεν μας το είπατε;» ρώτησε προσεκτικά ένας από τους στρατιώτες.

Το κορίτσι σήκωσε το βλέμμα του, σκούπισε τα δάκρυά της και είπε ήσυχα:

«Απλώς έκανα τη δουλειά μου. Δεν υπήρχε τίποτα για να καυχηθώ».

Οι στρατιώτες έσκυψαν τα κεφάλια τους. Έπειτα, ένας από αυτούς άπλωσε το χέρι του. Οι άλλοι τον ακολούθησαν.

«Συγχωρέστε με… και σας ευχαριστώ για την υπηρεσία σας», είπε ο νεότερος. Από εκείνη την ημέρα και μετά, κανείς δεν την αποκαλούσε «ασθενές φύλο». Ήταν πλέον κάτι περισσότερο από μια απλή συνάδελφος, αλλά ένα παράδειγμα δύναμης και θάρρους.

Like this post? Please share to your friends: