Η Sophie ήταν ένα κανονικό, υγιές κορίτσι 2 ετών μέχρι τις 18 Μαΐου 2017.
Όταν αρρώστησε, οι γονείς Shelby και Jonathan νόμιζαν ότι η δίχρονη κόρη τους Sophie υπέφερε από αλλεργίες.
Είχε δυσκολία στην αναπνοή και ο γιατρός της υποψιαζόταν άσθμα. Σύντομα όμως έγινε σαφές ότι η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη.
Η Σόφι είχε προγραμματιστεί να κάνει τεστ αλλεργίας λίγες μέρες αργότερα. Όμως δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει το τεστ.
Ένα βράδυ σταμάτησε να αναπνέει. Είναι ο εφιάλτης κάθε γονιού. Η Σέλμπι και ο Τζόναθαν έτρεξαν να καλέσουν ασθενοφόρο. Λίγα λεπτά αργότερα ήταν στο δρόμο για το νοσοκομείο.
Μόνο που οι γιατροί μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν ότι η Sophie έπασχε από κάτι πολύ χειρότερο από το άσθμα και τις αλλεργίες.
Οι γιατροί ανακάλυψαν μια μάζα μεγέθους softball στο στήθος της Sophie. Είχε αναπτύξει λέμφωμα Τ-κυττάρων. Καρκίνος. Το κοριτσάκι βρέθηκε ξαφνικά σε αγώνα επιβίωσης.
Δυστυχώς, η επιθετική χημειοθεραπεία απέτυχε να σταματήσει την εξάπλωση του καρκίνου. Οι θεραπείες επηρέασαν την ικανότητα της Sophie να περπατά, να μιλάει, να χρησιμοποιεί τα χέρια της και να τρώει.
Καθώς η μικρή πάλευε για να επιβιώσει, οι γονείς της πέρασαν αμέτρητες ώρες στο πλευρό της στο νοσοκομείο.
Η μητέρα της Sophie, Shelby, έμενε συνεχώς σε εγρήγορση στο πλευρό της κόρης της. Η μόνη ανησυχία της Σέλμπι ήταν η Σόφι και το πώς της φέρθηκαν.
Το εξασθενημένο σώμα της χρειαζόταν δωρεά βλαστοκυττάρων.
Σε αυτή τη χαοτική και δύσκολη κατάσταση, η μητέρα παρατήρησε μια ειδική νοσοκόμα που προσπαθούσε σκληρά να παραμείνει δυσδιάκριτη. Αλλά η Σέλμπι την παρακολουθούσε.
Αφού τράβηξε μια φωτογραφία καθώς η νοσοκόμα απομακρύνθηκε, η Shelby δημοσίευσε την εικόνα στη σελίδα στο Facebook που οι γονείς δημιούργησαν για να καταγράψουν τη μάχη της Sophie με την ασθένεια.
«Σε βλέπω», έγραψε η Σέλμπι καθώς αποκάλυψε όλα όσα παρατήρησε ενώ φρόντιζε την κόρη της.
Η Μητέρα Σέλμπι γράφει:
«Σε βλέπω. Κάθομαι σε αυτόν τον καναπέ όλη μέρα και σε βλέπω. Προσπαθείς τόσο σκληρά να μείνεις απαρατήρητος από εμένα και το παιδί μου.
Βλέπω το πρόσωπό σου να πέφτει λίγο όταν σε βλέπει και κλαίει. Προσπαθείς με πολλούς τρόπους να απαλύνεις τους φόβους της και να κερδίσεις την καρδιά της. Βλέπω πόσο διστάζεις να τα τσιμπήσεις ή να βγάλεις κορδόνια. Λέτε «Χωρίς πόνο» και «Συγγνώμη» πολλές φορές την ημέρα, περισσότερες από ό,τι οι περισσότεροι λένε «Ευχαριστώ».
Βλέπω όλα αυτά τα λαστιχάκια στα χέρια και γύρω από το στηθοσκόπιό σου, το καθένα για ένα παιδί που φρόντισες και αγάπησες.
Σε βλέπω να χαϊδεύεις το φαλακρό της κεφάλι και να τυλίγεις την κουβέρτα σφιχτά γύρω της. Σε βλέπω να κρατάς τη μάνα που κλαίει που έλαβε άσχημα νέα. Σας βλέπω να προσπαθείτε να συνδεθείτε στον υπολογιστή κρατώντας το μωρό του οποίου η μητέρα δεν μπορεί ή δεν θα είναι στο νοσοκομείο.
Αφήνεις τη ζωή σου στην άκρη για 12 ώρες κατ’ ευθείαν για να φροντίζεις πολύ άρρωστα και ετοιμοθάνατα παιδιά. Μπαίνεις σε κάθε δωμάτιο με χαμόγελο, ό,τι κι αν συμβαίνει εκεί. Θα δείτε το όνομα της Σόφι στο πρόγραμμα και θα έρθετε να μας ελέγξετε, ακόμα κι αν δεν είναι ασθενής σας.
Θα καλέσετε τον γιατρό, την τράπεζα αίματος και το φαρμακείο όσες φορές χρειαστεί για να διασφαλίσετε ότι το παιδί μου θα πάρει γρήγορα αυτό που χρειάζεται. Εσείς με ελέγχετε όσο και αυτήν. Κάθεσαι και με ακούς για 10 λεπτά, παρόλο που το τηλέφωνό σου βουίζει και η λίστα με τις υποχρεώσεις σου έχει μήκος ένα μίλι».
«Σε βλέπω. Σε βλέπουμε όλοι. Κανένα καλάθι με σνακ ή κάρτες δεν μπορεί να εκφράσει πραγματικά πόσο σας εκτιμούν. Είσαι ο Ιησούς για εμάς κάθε μέρα. Τα παιδιά μας δεν θα έπαιρναν αυτό που χρειάζονται χωρίς εσάς. Μαμάδες σαν εμένα δεν θα ένιωθαν φυσιολογικές ή δεν θα ακουγόντουσαν χωρίς εσένα. Σώζεις τα μωρά μας και δεν θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό χωρίς εσάς».
Το εγκάρδιο μήνυμα της Shelby άγγιξε όχι μόνο τις νοσοκόμες για τις οποίες έγραψε την ανάρτηση, αλλά και άλλους γονείς που είχαν παρόμοιες εμπειρίες και είδαν επίσης ότι οι νοσοκόμες είναι η ραχοκοκαλιά της παιδικής πτέρυγας.
Αυτές οι νοσοκόμες έχουν μια αφάνταστα δύσκολη δουλειά καθώς ξαναζούν τις χειρότερες στιγμές στη ζωή κάθε γονιού, μέρα με τη μέρα.
Δυστυχώς, η Sophie δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να γεράσει και να πει «ευχαριστώ» σε όλες τις νοσοκόμες που πάλεψαν για να την κρατήσουν στη ζωή.
Το μικρό της σώμα απλά δεν άντεχε όλες τις θεραπείες και τον επιθετικό καρκίνο.
Στις 22 Δεκεμβρίου 2017, υποτροπίασε ξανά και η οικογένεια αποφάσισε να σταματήσει τη θεραπεία. Η Σοφία ήταν έτοιμη.
Στους γονείς Σέλμπι και Τζόναθαν δόθηκε 13 ημέρες για να αγκαλιάσουν, να διαβάσουν, να τραγουδήσουν, να δουν ταινίες και να δώσουν αγάπη έως ότου η Σόφι πέθανε στην αγκαλιά τους στις 4 Ιανουαρίου 2018.
«Στόχος μου σε όλη αυτή τη διαδικασία ήταν να είμαι διαφανής, ειλικρινής και να ρίξω φως στο τι πραγματικά συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας μάχης με τον καρκίνο. Δεν παρατήρησα τις κακές μέρες, αλλά μπόρεσα επίσης να δείξω το σπουδαίο έργο που έκανε ο Κύριος κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Ελπίζω να συνεχίσω να το κάνω αυτό καθώς προχωράμε μπροστά χωρίς αυτήν», λέει η Shelby.
Ο καρκίνος είναι ειλικρινά το χειρότερο πράγμα που μπορώ να σκεφτώ. Ειδικά όταν επηρεάζει παιδιά.
Η ιστορία της Sophie είναι μια υπενθύμιση να ζεις όλες σου τις μέρες σαν να είναι οι τελευταίες σου. Να αγαπάς σαν να μην υπάρχει αύριο.
Η ιστορία της δείχνει επίσης ότι οι καταπληκτικές νοσοκόμες και το προσωπικό του νοσοκομείου αξίζουν αναγνώριση.
Ως θεραπευτές, βοηθοί, συμπαίκτες, αφηγητές, σύμβουλοι και παρηγορητές, αγγίζουν αμέτρητες ζωές φροντίζοντας όχι μόνο τους μικρούς τους ασθενείς, αλλά και για ολόκληρες τις οικογένειές τους.
Πηγαίνουν πρόθυμα σε μια μάχη που οι περισσότεροι από εμάς προσευχόμαστε να αποφύγουμε. Και το κάνουν μέρα με τη μέρα, μια οικογένεια τη φορά.
Μοιραστείτε τα λόγια της μητέρας Shelby για τις νοσοκόμες και το προσωπικό του νοσοκομείου, ώστε περισσότεροι άνθρωποι να γνωρίζουν για την απίστευτη δουλειά που κάνουν.
