Η γιαγιά μου ζήτησε να αφαιρέσω τη φωτογραφία της από την ταφόπλακα ακριβώς ένα χρόνο μετά τον θάνατό της. Όταν το έβγαλα, ούρλιαξα σοκαρισμένος. 😱😱Οι καλύτερες κάμερες
Λίγο πριν τον θάνατό της, η γιαγιά με πήρε τηλέφωνο όταν ήμασταν μόνοι. Η φωνή της ήταν αμυδρή, μόλις ένας ψίθυρος:
— Αφαιρέστε τη φωτογραφία μου από την ταφόπλακα ακριβώς ένα χρόνο αργότερα. Όχι πριν. Το υπόσχεσαι;
Προσπάθησα να την αποτρέψω από αυτές τις σκοτεινές σκέψεις:
— Γιαγιά, μην το λες αυτό, θα μείνεις λίγο ακόμα μαζί μας…
Αλλά χαμογέλασε αδύναμα, έκλεισε τα μάτια της και επανέλαβε:
— Υποσχέσου μου…
υποσχέθηκα. Το ίδιο βράδυ, η γιαγιά έφυγε από αυτόν τον κόσμο.
Ένα χρόνο αργότερα, είχα σχεδόν ξεχάσει αυτή την παράξενη επιθυμία. Αλλά η υπόσχεση είναι υπόσχεση. Στον τάφο της, απλά άνοιξα τα παντζούρια και ούρλιαξα μόλις έβγαλα τη φωτογραφία: Οι καλύτερες κάμερες
— Αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια…
Η συνέχεια στο πρώτο σχόλιο ⬇️⬇️
Πίσω από το πορτρέτο της γιαγιάς κρυβόταν μια παλιά, ξεθωριασμένη φωτογραφία μιας νεαρής γυναίκας—ζωντανής, χαμογελαστής λαμπερά, με φόρεμα που αγκαλιάζει τη φιγούρα μπροστά από ένα παλιό σπίτι. Οι καλύτερες κάμερες
Έμοιαζε ακριβώς με εμένα. Μόνο εκείνη φορούσε παλιομοδίτικα ρούχα. Φωτογράφισα την ταφόπλακα και πήγα στον παππού να πάρω απαντήσεις. Έμοιαζε να περίμενε αυτές τις ερωτήσεις.
Όταν του έδειξα τη φωτογραφία, χαμογέλασε με ένα άγγιγμα θλίψης:
— Αυτή είναι η γιαγιά σου. Έτσι έμοιαζε όταν γνωριστήκαμε. Μια αληθινή ομορφιά, σαν κάτι βγαλμένο από ταινία.
— Μα γιατί το έκρυψε αυτό πίσω από το σημερινό της πορτρέτο;
Ο παππούς αναστέναξε, σταμάτησε και μετά είπε:
— Πάντα ανησυχούσε για την εμφάνισή της. Ειδικά όσο μεγάλωνε. Κοιταζόταν συχνά στον καθρέφτη και ρωτούσε: “Γιατί κανείς δεν βάζει φωτογραφίες νέων στις ταφόπλακες; Υποτίθεται ότι θα μας θυμούνται για πάντα ως ηλικιωμένους;”
Και μετά πρόσθεσε: «Αλλά αν βάλω μια φωτογραφία νεαρών ανθρώπων εκεί, θα νομίζουν ότι είμαι μια ματαιόδοξη ηλικιωμένη γυναίκα…»
Χαμογέλασα μέσα από τα δάκρυά μου. Όλα έμπαιναν στη θέση τους.
Ήθελε απλώς —τουλάχιστον μία φορά, ένα χρόνο αργότερα, όταν ο πόνος είχε υποχωρήσει— να τη δω όπως ήταν στην πραγματικότητα. Ομορφος. Ζωντανός.
