Σκέφτηκα ότι μετά τον δύσκολο χωρισμό, η σχέση μου με τον Όλιβαρ θα μπορούσε να βελτιωθεί. Παρά το διαζύγιο, τον αγαπούσα ακόμα και ήλπιζα σε μια δεύτερη ευκαιρία. Παραμείναμε φίλοι και πίστευα ότι μπορούσαμε να ξαναβρεθούμε μαζί, αλλά κάθε φορά που τον έβλεπα η καρδιά μου πάγωσε από λαχτάρα. Μια ηλιόλουστη μέρα έλαβα ένα γράμμα που άλλαξε τα πάντα. Ήταν μια πρόσκληση στον γάμο του Olivar με μια άλλη γυναίκα που ονομαζόταν Lea. Όταν είδα το όνομά του στον φάκελο, η καρδιά μου βούλιαξε. Δεν είχα υπογράψει ποτέ τα χαρτιά διαζυγίου με την ελπίδα ότι θα μπορούσαμε να τα φτιάξουμε όλα και να κερδίσουμε ξανά την αγάπη μας. Τότε συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να μιλήσω με τον Όλιβαρ. Πήρα το δρόμο για το σπίτι του, γεμάτος αμφιβολίες και φόβο. Αλλά στο δρόμο άκουσα μια συζήτηση μεταξύ της Lea και της μητέρας της στην οποία συζητούσαν πώς θα μπορούσαν να πάρουν τα χρήματά του μετά το γάμο. Είπαν ότι ο Olivar ήταν απλώς ένα μέσο για έναν σκοπό. Συνειδητοποίησα ότι κινδύνευε και δεν μπορούσα να τον αφήσω αδαή.
Όταν τον συνάντησα δεν ήθελε να με πιστέψει. «Απλώς προσπαθείς να σαμποτάρεις τον γάμο μου» φώναξε καθώς προσπαθούσα να εξηγήσω την κατάσταση. Ένιωσα το χάσμα μεταξύ μας να μεγαλώνει, αλλά δεν μπορούσα να τον αφήσω σε άγνοια. Τελικά, μετά από μακρές και επίπονες συζητήσεις, υπέγραψα τα χαρτιά διαζυγίου χωρίς να ξέρω τι σήμαινε αυτό για εμάς. Ο Όλιβαρ ήταν θυμωμένος και πληγωμένος και έφυγα από το καφενείο συντετριμμένος, γνωρίζοντας ότι είχε δημιουργηθεί ρήγμα μεταξύ μας. Την ημέρα του γάμου αποφάσισα να έρθω πάντως. Ήξερα ότι έπρεπε να κάνω κάτι για να τον σώσω. Η τελετή ξεκίνησε και ένιωσα την ένταση να μεγαλώνει.
Ξαφνικά η μητέρα της Lea διέκοψε τα πάντα και ανακοίνωσε ότι ο Olivar ήταν σπασμένος. Η Λία έφυγε τρέχοντας αφήνοντάς τον αμήχανο και μπερδεμένο και εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι οι ανησυχίες μου δεν ήταν αβάσιμες. Μετά την τελετή, ο Όλιβαρ ήρθε κοντά μου και στα μάτια του είδα ευγνωμοσύνη και σύγχυση. «Ευχαριστώ για την αλήθεια, Αιμίλιο», είπε ήσυχα. Τότε ήταν που κατάλαβα ότι η προσπάθειά μου να τον προστατέψω είχε πράγματι αποτέλεσμα. Του είχα ανοίξει τα μάτια σε αυτό που συνέβαινε γύρω του. «Ίσως να πάμε διακοπές μαζί;» μου πρότεινε και ένιωσα την ελπίδα να λάμπει στην καρδιά μου. Καταλάβαμε και οι δύο ότι τα συναισθήματά μας είχαν παραμείνει αναλλοίωτα και όλα τα εμπόδια μας είχαν φέρει μόνο πιο κοντά. Καθώς βγαίναμε από την αίθουσα, χέρι-χέρι, ένιωσα ότι κάτι καλό μας περίμενε στο μέλλον.
Ο ήλιος έδυε και όλα γύρω μας έλαμπαν με χρυσαφένιο φως, σαν να γιόρταζε η ίδια η φύση τα νέα μας ξεκινήματα. Έγινε σύμβολο ενός νέου κεφαλαίου στη σχέση μας – μια όμορφη κατάληξη σε ένα δύσκολο κεφάλαιο και η υπόσχεση ενός φωτεινού αύριο. Τώρα που ήμασταν μαζί, ήξερα ότι μπορούσα να βοηθήσω τον Όλιβαρ να ξαναχτίσει τη ζωή του και την αυτοπεποίθησή του. Μαζί θα ξεπερνούσαμε όλες τις δυσκολίες. Είχαμε περπατήσει μέσα από τη φωτιά και αποκτήσαμε μια νέα κατανόηση και έναν ισχυρό δεσμό.